LUDWIK BRONARSKI
Muzykolog, pianista, pedagog – profesor Konserwatorium we Fryburgu, kierownik Zakładu Teorii i Historii Muzyki.
Ur. 13.04.1890 we Lwowie – zm. 9.11.1975 we Fryburgu.
Po ukończeniu gimnazjum we Lwowie studiuje kompozycję, muzykologię i grę na fortepianie na uniwersytecie w Wiedniu. W roku 1914 przenosi się do Fryburga, gdzie kontynuuje studia muzykologiczne u Petera Wagnera, kończąc je w roku 1919 doktoratem. Od roku 1914 jest też profesorem Konserwatorium we Fryburgu, kierownikiem Zakładu Teorii i Historii Muzyki, prowadzi zajęcia fortepianowe.
Wraz z Ignacym Paderewskim i Józefem Turczyńskim inicjuje i realizuje edycję „Dzieł wszystkich” Fryderyka Chopina. Zajmuje się analizą twórczości Chopina. Jest twórcą m.in. pojęcia akordu chopinowskiego. Akord chopinowski to charakterystyczne współbrzmienie dźwięków, pod względem struktury – dominanta septymowa z sekstą zamiast kwinty.
Ludwik Bronarski opracowuje także „Harmonikę Chopina”, obszerną analizę muzyki artysty, która wpisuje się w światowy kanon szopenologii.
Korzystano z: pl.wikipedia.en, chopin.nifc.pl
Rys. dla polskaswiatu.pl © Zuzanna Dec
