ARTUR RUBINSTEIN
Jeden z najbardziej uznanych pianistów świata.
Ur. 28.01.1887 w Łodzi – zm. 20.12.1982 w Genewie.
Naukę muzyczną rozpoczyna u Adolfa Prechnera w Łodzi. W roku 1897 wyjeżdża do Berlina uczyć się w Wyższej Szkole Muzycznej. Debiutuje 1 grudnia 1900 r. w berlińskiej Beethoven-Saal, w roku 1902 koncertuje w Filharmonii Warszawskiej, w Szwajcarii gra przed Paderewskim. W roku 1904 przenosi się do Paryża. Jako siedemnastolatek rozpoczyna samodzielne życie koncertowe, grywa na scenach Paryża, Berlina, Londynu, a także wielu miast Polski.
W 1906 r. Artur Rubinstein wyrusza w tournee po Stanach Zjednoczonych. Z wielu anegdot, ale też z pamiętnika samego Rubinsteina, wyłania się obraz człowieka z jednej strony nadzwyczajnie utalentowanego, z drugiej zarazem niezwykle leniwego, rozrzutnego, o jeszcze większej pasji do luksusowego życia.
W roku wybuchu wojny przeprowadza się do Stanów Zjednoczonych. Koncertuje m.in. na rzecz uchodźców z okupowanych krajów Europy. W roku 1945, będąc jednym z gości podczas uroczystości podpisania Karty Narodów Zjednoczonych, wobec braku polskiej flagi, publicznie wyraża oburzenie. Ponadto ostentacyjnie gra Mazurka Dąbrowskiego.
Rok później przyjmuje obywatelstwo USA.
Na VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w roku 1960, pełni funkcję honorowego przewodniczącego jury. Otrzymuje tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, duńską Nagrodę Fundacji Muzycznej Léonie Sonning, a także wiele wysokich odznaczeń państwowych różnych krajów.
Pochowany na górze Ora nad Jerozolimą.
Korzystano m.in. z: audycja „Artur Rubinstein – król życia”, polskieradio.pl/dwojka
Foto: aut. Carl Van Vechten, domena publiczna, za Wikimedia Commons
