Prof. Bolesław Wicherkiewicz u Marii Orpiszewskiej, domena publiczna
Prof. Bolesław Wicherkiewicz u Marii Orpiszewskiej, domena publiczna

BOLESŁAW WICHERKIEWICZ

Lekarz okulista, autor kilkuset prac naukowych, w tym wielu tłumaczonych na języki europejskie.

Ur. 7.06.1847 w Kcyni – zm. 7.12.1915 w Wiedniu.

POCZĄTKI

Wcześnie pomaga ojcu w praktyce lekarskiej i sam zaczyna interesować się leczeniem. Studiuje następnie medycynę w Berlinie, w czasie studiów bierze udział w wojnie francusko-pruskiej jako zastępca lekarza wojskowego. Kształci się z zakresu okulistyki w Niemczech, Londynie i Paryżu. Później, po powrocie do Polski, zakłada w Poznaniu dwa gabinety okulistyczne, w tym jeden przyjmujący pacjentów za darmo. Z czasem gabinet przeradza się w szpital obsługujący stu pacjentów jednocześnie, do którego przyjeżdżają pacjenci z całej Europy.

W 1894 roku zyskuje tytuł profesora, a dwa lata później przenosi się do Krakowa, gdzie wykłada na Uniwersytecie Jagiellońskim i prowadzi klinikę okulistyczną.

W wyniku operacji doznaje zakażenia oka, ostatecznie podejmuje decyzję o jego całkowitym usunięciu. Od razu po ukończeniu rehabilitacji powraca do bardzo aktywnej pracy lekarskiej i naukowej. Jako członek wielu towarzystw naukowych i stowarzyszeń lekarskich bierze udział w zjazdach medycznych w całej Europie.

OSIĄGNIĘCIA

Do najważniejszych osiągnięć naukowych Wicherkiewicza należą przełomowe badania nad jaskrą, chorobami zapalnymi rogówki i spojówki oraz powiązaniami między chorobami oka a stanem zdrowia całego organizmu. W pracach tych koncentruje się na praktycznych metodach leczenia, zarówno farmakologicznego, jak i chirurgicznego.

Jako dydaktyk kształci wielu znakomitych specjalistów z dziedziny okulistyki, m.in. Emila von Behringa, późniejszego laureata pierwszej Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny i Barbarę Burbo – pierwszą polską okulistkę.

W latach 1899-1914 z własnych funduszy finansuje wydawanie miesięcznika „Postęp okulistyczny”. Jest założycielem stowarzyszenia Samarytanin Polski, będącego prekursorem Polskiego Czerwonego Krzyża. Podczas I wojny światowej kieruje departamentem sanitarnym Naczelnego Komitetu Narodowego.

W dorobku ma około 300 prac naukowych, publikowanych w kilku językach.

Umiera w 1915 roku w wyniku choroby nowotworowej. Zostaje pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Zgodnie z testamentem, jego księgozbiór naukowy liczący blisko 800 tomów, zostaje przekazany Uniwersytetowi Jagiellońskiemu.

Korzystano z: Prof. Bolesław Wiktor Wicherkiewicz – Lekarz i nauczyciel, 2018/07/25 Haliny Sterczyńskiej

Foto: Maria Orpiszewska w swoim mieszkaniu w towarzystwie profesora Wicherkiewicza, Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji, domena publiczna, ze zbiorów NAC