Władysław Szpilman, commons.wikimedia.org, źr.: znak.com.pl, domena publiczna
Władysław Szpilman, commons.wikimedia.org, źr.: znak.com.pl, domena publiczna

WŁADYSŁAW SZPILMAN

Kompozytor, pianista, aranżer.

Ur. 05.12.1911 w Sosnowcu – zm. 06.07.2000 w Warszawie.

EDUKACJA

Studiuje grę na fortepianie w klasie Józefa Śmidowicza w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz teorię i kontrapunkt u Michała Biernackiego. Studia kontynuuje na stypendium w Berlinie w Akademie der Künste, gdzie komponuje pierwsze utwory. Wraca do Warszawy, by doskonalić grę na fortepianie u Aleksandra Michałowskiego.

PIOSENKI

W roku 1932 tworzy z Bronisławem Gimplem cieszący się uznaniem duet, a trzy lata później zaczyna komponować muzykę rozrywkową. Debiutuje piosenką „Jeśli kochasz się w dziewczynie” ze słowami Emanuela Schlechtera do komedii muzycznej „Kot”. Wkrótce później komponuje piosenki „Nie ma szczęścia bez miłości” i „Straciłem twe serce”, a także muzykę do filmów „Wrzos” i „Doktór Murek”. Do wybuchu wojny współpracuje z Polskim Radiem.

23 września 1939 roku Władysław Szpilman gra w ostatniej audycji recital utworów Chopina, chwilę później zostaje zbombardowana elektrownia warszawska, a radio milknie na długich sześć lat.

GETTO

W roku 1940 trafia do warszawskiego getta. Nie porzuca muzyki, grywa w kawiarenkach getta, co jest możliwe do 1942 r. W tym samym roku cała jego rodzina ginie, on sam szczęśliwie unika deportacji do obozu zagłady w Treblince. W roku 1943 udaje mu się uciec, przez rok żyje ukrywany przez Czesława i Helenę Lewickich oraz Andrzeja i Janinę Boguckich.

Po upadku powstania warszawskiego izoluje się od ludzi, przebywa w ruinach spalonego domu, gdzie znajduje go kapitan Wehrmachtu Wilm Hosenfeld, który dostarcza mu później żywność. Na podstawie pamiętników, które spisuje w okresie wojennym, powstaje w 2002 r. film pt. „Pianista” w reżyserii Romana Polańskiego.

LATA SZEŚĆDZIESIĄTE

Po wojnie wraca do współpracy z Polskim Radiem, do 1963 pełni w nim funkcję kierownika Działu Muzyki Lekkiej. Równolegle dyryguje orkiestrą, inicjuje nagrania, koncerty. Sam też koncertuje, udaje się w trasy po Europie. W roku 1962 zakłada Warszawski Kwintet Fortepianowy, który daje ponad 2000 koncertów w Europie, USA, Kanadzie, Meksyku, Indiach i Japonii.

Zostaje odznaczony m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Korzystano z: culture.pl, pl.wikipedia.org

Foto: commons.wikimedia.org, źr.: znak.com.pl, domena publiczna