WACŁAW SZUNIEWICZ, SUNIEVITCH
Lekarz okulista i pediatra, misjonarz, organizator darmowych żłobków dla dzieci z biednych rodzin oraz stacji opieki nad niemowlętami.
Ur. 28.12.1892 w Głębokiem – zm. 16.10.1963 w Irati w Brazylii.
Studiuje medycynę w Moskwie, zaraz po studiach trafia do armii carskiej. Po ataku gazowym ulega poważnemu zatruciu i zostaje zwolniony ze służby. Trafia w okolice Smoleńska, gdzie jako medyk pomaga ofiarom tyfusu. Wkrótce zostaje ordynatorem Szpitala Czerwonego Krzyża w Smoleńsku. Następnie przenosi się do Woroneża, gdzie pracuje jako okulista.
W roku 1922 Wacław Szuniewicz wraca do Polski. Podejmuje pracę w Klinice Pediatrii w Wilnie, jednocześnie organizując żłobek dla dzieci z biednych rodzin. Z jego inicjatywy powstają w Wilnie cztery Stacje Opieki nad Niemowlętami. Co więcej – pracuje w nich osobiście, charytatywnie.
CHINY
W roku 1927 wstępuje do do Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo. W roku 1929, już jako kapłan, wyjeżdża do Chin. Pierwszą azjatycką inicjatywą Szuniewicza jest zarządzanie założonym w 1904 roku szpitalikiem w Xingtai. Później powstaje 18 kolejnych przychodni. W każdej z nich pracuje, przeprowadzając osobiście średnio 35 operacji okulistycznych dziennie. Co ciekawe – dzisiaj szpital w Xingtai ma największy oddział okulistyczny w całym Państwie Środka.
W chińskim opracowaniu dotyczącym placówki czytamy: „Because of his superior medical skill, he became a famous ophthalmologist throughout China. Patients from all over China came to the hospital for the ophthalmic treatments. Father Sunievitch completed several difficult operations, such as correction of entropion, chalazion excision, pterygium extraction, extracapsular cataract extraction, glaucoma trepanation, iridencleisis, rectus resection and recession, and scleral shortening for retinal detachment.”
O polskim lekarzu robi się głośno w całych Chinach, a pacjenci i lekarze, chcący zdobyć praktykę, zaczynają przyjeżdżać do jego klinik z całego kraju. Rok później wyjeżdża do Pekinu, gdzie otwiera oddział okulistyczny przy Szpitalu Głównym. W latach 1946-1949 pracuje we Francuskim Prowincjonalnym Szpitalu Sióstr Miłosierdzia w Tiencinie, następnie we Francuskim Szpitalu w Pekinie, a jeszcze później w dwóch szpitalach w Szanghaju.
Po zamknięciu jego misji przez rząd komunistyczny wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych, by prowadzić wykłady o swojej praktyce w Chinach. Następnie przenosi się do Brazylii, gdzie przez ostatnie lata życia pełni funkcję kapłana i jednocześnie okulisty.
Pochowany w Irati w Brazylii.
Korzystano m.in. z: misjonarze.pl, Wikipedia
