JERZY SOŁTAN
Architekt, współpracownik Le Corbusiera, profesor na Uniwersytecie Harvarda, poliglota.
Ur. 6.03.1913 w Prezmie (dzisiejsza Łotwa) – zm. 16.09.2005 w Bostonie.
W latach 1931-1935 studiuje architekturę na Politechnice Warszawskiej. Podczas kampanii wrześniowej trafia do obozu jenieckiego, gdzie zajmuje się tłumaczeniem książki Le Corbusiera „Quand les Cathedrales Etient Blanches”. Pozostaje w kontakcie korespondencyjnym z samym autorem, wizjonerem, prawdziwą sławą światowej architektury modernizmu.
Po wojnie wyjeżdża do Francji. Kontynuuje studia i po pewnym czasie zostaje bliskim współpracownikiem Charlesa-Édouarda Jeanneret-Grisa, czyli właśnie Le Corbusiera.
Po kilku latach Jerzy Sołtan powraca do Polski i podejmuje pracę w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a ściśle mówiąc – organizuje Wydział Architektury Wnętrz. Gromadzi wokół siebie zarówno architektów jak i artystów różnych dziedzin. Wspólnie tworzą awangardowe projekty architektoniczne, wnętrzarskie i designerskie. Grupa stosuje „technikę integracyjną” łączącą różne dyscypliny artystyczne i projektowe.
Od końca lat pięćdziesiątych prowadzi wykłady na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge w Stanach Zjednoczonych, jednej z najlepszych, jeśli nie najlepszej, spośród szkół wyższych świata. Z uczelnią związany jest od 1961 roku jako profesor wizytujący, zaś od roku 1965 jako profesor zwyczajny. W latach 1967-1974 pełni także funkcję dziekana Wydziału Architektury i Urbanistyki.
W 1979 roku przechodzi na emeryturę. Umiera w 2005 roku w Bostonie.
Korzystano z: culture.pl, pl.wikipedia.org, sztuka-architektury.pl
