WACŁAW MAYZEL
Histolog i lekarz. Jako pierwszy opisał proces mitozy w komórkach zwierzęcych.
Ur. 12.09.1847 w Kunowie – zm. 19.04.1916 w Warszawie.
EDUKACJA
Studiuje na Wydziale Lekarskim Szkoły Głównej w Warszawie. W 1869 roku ogłasza rozprawę „Poszukiwania nad powstawaniem ropy”, nagrodzoną później złotym medalem przez Wydział Lekarski Szkoły Głównej. Po ukończeniu studiów, w roku 1870, zostaje asystentem Henryka Hoyera przy Katedrze Histologii i Embriologii. W 1883 roku tłumaczy na polski „O powstawaniu gatunków” Charlesa Darwina.
BADANIA
W trakcie obserwacji mikroskopowych spostrzega w niektórych jądrach nowych komórek grube ziarna i włókniste twory. Rok później, kiedy botanik Edward Strasburger i zoolog Otto Bütschli publikują swoje badania, Wacław Mayzel potwierdza własne przypuszczenia względem wcześniejszych obserwacji: stanowią dowód na zachodzenie procesu podziału komórki. Swoje odkrycie ogłasza w 1875 roku w publikacji „O szczególnych zjawiskach przy dzieleniu się jąder w komórkach nabłonkowych„.
Wnikliwie powadzi badania nad mitozą, dzięki temu zauważa analogię między zjawiskami zapłodnienia i pierwszych okresów rozwoju u zwierząt i roślin. W tym czasie publikuje liczne prace naukowe, m.in.: „Przyczynek do sprawy dzielenia się jąder komórkowych”, „O pierwszych zmianach w jajku zapłodnionem i o podziale komórek”, „O zjawiskach przy segmentacji jajek robaków i ślimaków” oraz „O karyomitozie”, którą ilustruje własnymi rycinami.
BAKTERIOLOGIA
Poza badaniami nad komórkami, udziela się także jako higienista i bakteriolog – bierze czynny udział w pracach Komisji Wodnej przy wprowadzaniu wodociągów i kanalizacji w Warszawie, zajmuje się badaniami bakteriologicznymi wody. Od 1882 roku para się także bakteriologią gruźlicy, urologią, parazytologią i analityką lekarską. W 1894 roku na międzynarodowym zjeździe lekarskim w Rzymie przedstawia własną metodę rozpoznawania kwasu moczowego w moczu.
Jest autorem 30 prac, tłumaczem 12 dzieł, ponadto opracowuje sprawozdania z polskich i rosyjskich prac prac anatomicznych, histologicznych i embriologicznych dla zagranicznych czasopism.
Umiera 19 kwietnia 1916 roku w Warszawie, zostaje pochowany na Starych Powązkach (kw. 27, rz. 5, gr. 3).
Korzystano m.in. z: ipsb.nina.gov.pl, encyklopedia PWN
