EDWARD ADOLF STRASBURGER, EDUARD STRASBURGER
Botanik oraz anatom i cytolog roślin, odkrywca, wykładowca niemieckich uczelni.
Ur. 1.02.1844 w Warszawie – zm. 19.05.1912 w Bonn.
Jest synem warszawskiego cukiernika Edwarda Bogumiła Strasburgera i bratem Leona – powstańca styczniowego. Polska gałąź rodziny Strasburgerów wywodzi się od dziadka naszego bohatera, który przybywa nad Wisłę pod koniec XVIII wieku z Saksonii.
Edward studiuje botanikę na Uniwersytecie Warszawskim, Sorbonie, Uniwersytecie w Jenie i Uniwersytecie w Bonn. Wykłada początkowo na uniwersytecie w Warszawie (w roku 1868), później – przez wiele lat – w Jenie (1869–80) oraz Bonn (1880–1912).
Na początku kariery kontynuuje prace niemieckiego botanika Wilhelma Hofmeistera. Wyniki jego prac z czasem tworzą podstawy dla rozwoju biologii komórki i genetyki w ogóle. Strasburger jako pierwszy potrafi barwić struktury jądra komórkowego i dzięki temu obserwować je podczas podziału komórki.
Przedstawia dokładny opis woreczka zalążkowego u roślin nagonasiennych (takich jak drzewa iglaste) i okrytonasiennych (rośliny kwitnące). W dziele „Über Zellbildung und Zelltheilung” , czyli „O tworzeniu komórek i podziale komórek”, z roku 1876 przedstawia podstawowe zasady mitozy. W każdym kolejnym wydaniu uszczegóławia i modyfikuje opis tego procesu. Obserwuje, że struktury jądra nie są każdorazowo tworzone od nowa w podzielonych komórkach potomnych, jak podejrzewano, ale ulegają złożonym podziałom. Ostatecznie w wydaniu trzecim ogłasza jedno ze współczesnych praw cytologii roślin: nowe jądra mogą powstać tylko z podziału innych jąder.
W roku 1882 tworzy terminy: cytoplazma i nukleoplazma.
Jest członkiem Akademii Umiejętności, Royal Society w Londynie, Akademii Nauk w Berlinie, Monachium i Paryżu, National Academy of Science w USA oraz Akademii: Belgijskiej, Holenderskiej, Duńskiej i Norweskiej. Współredaguje wiele podręczników botaniki. W 1894 wydaje, wraz z trzema innymi profesorami, epokowej wagi podręcznik: „Lehrbuch der Botanik für Hochschulen”. Publikuje artykuły w języku polskim, niemieckim, francuskim i angielskim.
Korzystano m.in. z: Wikipedia, britannica.com
