JÓZEF TYKOCIŃSKI-TYKOCINER
Inżynier-wynalazca, pionier w dziedzinie nagrywania dźwięku. Nazywany „ojcem filmu dźwiękowego”.
Ur. 5.10.1877 we Włocławku – zm. 11.06.1969 w Urbana, Illinois, USA.
Już jako dziecko interesuje się techniką, szczególnie fascynuje go działanie telegrafu i aparatu fotograficznego.
W roku 1896 wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych. Trafia do Nowego Jorku, gdzie udaje mu się znaleźć pracę w Central Technical College na Manhattanie. Pracuje nad projektem własnego fonografu, a następnie nad równoległym zapisem dźwięku na kliszy filmowej.
W roku 1897 Józef Tykociński-Tykociner wraca do Polski, skąd wkrótce wyjeżdża na studia do Niemiec. Przenosi się do Londynu, gdzie pracuje w International Electric Company London, a później w The Marconi Wireless Telegraph Company. W zakładzie Marconiego wchodzi w skład zespołu, który jako pierwszy na świecie nawiązuje łączność radiową przez Ocean Atlantycki.
W roku 1903 wyjeżdża do Berlina, by podjąć pracę w Telefunken i Siemens Und Halske. Zostaje służbowo wysłany do Rosji, w której ma stworzyć system łączności radiowej na potrzeby floty.
W roku 1918, na powrót w Polsce, pracuje przy rozbudowie łączności radiowej.
Dwa lata później podejmuje pracę na Uniwersytecie Stanowym Illinois. W roku 1922 prezentuje na konferencji American Institute of Electrical Engineers pierwsze na świecie nagranie dźwiękowe. Na nagraniu żona Tykocińskiego liczy do dziesięciu, następnie ogłasza, że zadzwoni dzwonkiem i to właśnie czyni. Prezentacja powoduje ogromny entuzjazm zebranych, ale później pojawiają się też liczne głosy przeciwników, twierdzących, że dźwięk w filmie nigdy się nie przyjmie.
W roku 1964 otrzymuje prestiżową nagrodę od National Electric Conference za dorobek naukowy.
Korzystano z: culture.pl
