SEWERYN GAŁĘZOWSKI
Lekarz, chirurg, współzałożyciel uniwersytetu w mieście Meksyk.
Ur. 25.01.1801 w Kniażej Krynicy w guberni kijowskiej – zm. 31.03.1878 w Paryżu.
W roku 1824 na Uniwersytecie Wileńskim Seweryn Gałęzowski uzyskuje tytuł doktora chirurgii i sztuki położniczej. Cztery lata później pracuje już na tej samej uczelni jako profesor. Uczestniczy w powstaniu listopadowym 1830 roku jako lekarz wojskowy. Za bohaterską postawę otrzymuje Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari.
Po powstaniu poszukiwany przez carskich agentów musi uciekać z Europy. Od 1834 roku przebywa w Meksyku. Zatrudnia się jako lekarz w jednej z kompanii wydobywających srebro. Ceniony i poważany dorabia się fortuny. Nadal jednak dwa dni w tygodniu przeznacza na bezpłatne leczenie biednej ludności indiańskiej. Dzięki temu w Meksyku jest znany i uwielbiany. Miejscowa ludność utrzymuje straż wzdłuż niebezpiecznych dróg, którymi się przemieszcza. Pilnuje też jego dobytku i strzeże gospód, w których się zatrzymuje.
Po wybuchu powstania wielkopolskiego 1848 roku wraca do Europy, osiada w Paryżu.
O tym, jak się prezentował nasz bohater w roku 1858 czytamy: „słuszny, szczupły, o wyrazie oblicza znamionującym pewność siebie, wzbudzał cześć, tem mocniej mi się uczuwać dającą, że był jednym z przedstawicieli nauki, którą czcić od dzieciństwa mnie nauczono, o ile – rozumie się – przedstawiciel onej Moskalem nie był. /…/ najpierwszym był Gałęzowski – słuszny, imponujący, ogolony (w czasach owych w sferze mężów nauki wąsy, broda, bokobrody nawet uchodziły za rzecz zdrożną).” [1]
Pochowany na paryskim Cmentarzu Père-Lachaise.
Korzystano m.in. z: Maria Paradowska Polacy w Meksyku i Ameryce Środkowej, polskieradio.pl, literat.ug.edu.pl [1]
