LEON BARSZCZEWSKI
Badacz kultur Azji Środkowej, topograf, geolog, archeolog, przyrodnik, glacjolog, ceniony fotograf.
Ur. 20.02.1849 w Warszawie – zm. 22.03.1910 w Częstochowie.
W roku 1886 wstępuje do Wojskowej Szkoły Konstantynowskiej, rok później zaś do Junkierskiej Szkoły Piechoty w Odessie. Przedstawia pozytywny obraz powstańców styczniowych, wskutek czego zostaje wydalony z uczelni. Po aneksji Turkmenistanu przez Rosję w roku 1876, zgłasza się na ochotnika do wyjazdu na nowe ziemie, na których służy później w oddziale topograficznym.
Do jego zadań należy badanie terenu i wytyczanie nowych dróg. Chodzi z ważącym 10 kg aparatem fotograficznym, dokumentując cały pobyt. Współorganizuje wyprawy naukowe badaczy rosyjskich, prowadzi prace archeologiczne w Afrasiab. Podczas wykopalisk gromadzi liczną kolekcję eksponatów, z których część sprzedaje następnie Francuzom. Z zarobionych w ten sposób pieniędzy tworzy w pobliżu Samarkandy kopalnię węgla kamiennego. Część artefaktów przekazuje miastu Samarkanda jako zaczątek muzeum.
W roku 1895 Leon Barszczewski odbiera złoty medal na wystawie fotograficznej w Paryżu za fotografie lodowców azjatyckich. W roku 1897 roku wraca na obszary polskie. Osiedla się w Siedlcach, tu też dowodzi pułkiem piechoty. W roku 1901 otrzymuje kolejny złoty medal za fotografie – tym razem w Warszawie za portrety mieszkańców Azji.
Jest autorem pierwszych opisów niektórych ludów zamieszkujących tereny Azji Środkowej. Wspomnienia z podróży dokumentuje w napisanych barwnym językiem opowiadaniach. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów.
Bierze udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. W 1910 roku zostaje oskarżony o sprzeniewierzenie pieniędzy pułku. Nie potrafi się z tym pogodzić, w konsekwencji popełnia samobójstwo.
Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie.
Korzystano m.in. z: national-geographic.pl
