EDMUND BIERNACKI
Lekarz, patolog, neurolog, hematolog, autor koncepcji badania krwi stosowanego później na całym świecie i zwanego odczynem Biernackiego (OB).
Ur. 19.12.1866 w Opocznie – zm. 29.12.1911 we Lwowie.
Uczy się w Kielcach i Lublinie. Dyplom lekarza uzyskuje na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim w roku 1889. Wtedy też rozpoczyna działalność naukową. Pracuje i dokształca się w Heidelbergu (u Wilhelma Erba i Wilhelma Kühnego) oraz w Paryżu (u Jeana-Martina Charcota i Georges’a Hayema).
Przenosi się do Lwowa, gdzie w 1908 obiera stanowisko profesora nadzwyczajnego Wydziału Medycznego Uniwersytetu Lwowskiego.
Jego najważniejszym osiągnięciem jest opracowanie badania laboratoryjnego polegającego na pomiarze prędkości opadania krwinek czerwonych w niekrzepnącej krwi w ciągu jednej godziny. Popularne badanie, nazwane od nazwiska naukowca „odczynem Biernackiego”, czyli OB, ma zastosowanie jako wskaźnik procesów zapalnych, reumatycznych i nowotworowych. Po dziś dzień powszechnie stosowane jest w badaniach klinicznych w laboratoriach na całym świecie. Pomaga uratować tysiące ludzi każdego roku, umożliwiając wykrycie groźnych chorób we wczesnych stadiach ich rozwoju.
Edmund Biernacki jest autorem pierwszego polskiego podręcznika hematologii. Jako pierwszy również opisuje objaw porażenia nerwu łokciowego w przebiegu kiły, nazwany później (dyskusyjne, czy to akurat fair, nie sądzicie?) „objawem Biernackiego”.
Umiera nagle, 29 grudnia 1911 roku, we Lwowie. Spoczywa na Cmentarzu Łyczakowskim.
Korzystano m.in. z: kuriergalicyjski.com, medonet.pl
Foto: commons.wikimedia.org, aut. Józef Stumman, domena publiczna
