Ludwik Anigstein - pierwszy z prawej, commons.wikimedia.org, CC A 4.0 International
Ludwik Anigstein - pierwszy z prawej, commons.wikimedia.org, CC A 4.0 International

LUDWIK ANIGSTEIN

Lekarz, specjalista od chorób zakaźnych i tropikalnych, doradca rządów m.in. Liberii i Tajlandii, profesor Uniwersytetu Teksańskiego, szczególnie zasłużony jako badacz tyfusu plamistego.

Ur. 2.02.1891 w Warszawie – zm. w październiku 1975 w Galveston, USA.

EDUKACJA

Studiuje w Heidelbergu nauki przyrodnicze, w zoologii morskiej specjalizuje się we Francji. Studia kończy doktoratem z wyróżnieniem magna cum laude w roku 1913. Następnie studiuje na Uniwersytecie Dorpackim, gdzie zdobywa tytuł doktora nauk medycznych. Uczy się również w Poznaniu, gdzie odbiera kolejny tytuł naukowy. Kontynuuje naukę w London School of Tropical Medicine and Hygiene.


Magna cum laude
(z łaciny), oznacza: z wielką pochwałą. To określenie używane niegdyś dla podkreślenia wybitnych osiągnięć naukowych.

DZIAŁALNOŚĆ NA ŚWIECIE

W 1924 roku, jako członek komisji malarycznej Ligi Narodów, odbywa podróż badawczą do Rosji europejskiej, krajów bałkańskich, Włoch, Hiszpanii, Palestyny i Syrii. W 1929 roku – z ramienia rządu brytyjskiego – bada tyfus tropikalny na Półwyspie Malajskim.

Od 1915 do 1939 roku pełni funkcję eksperta w dziedzinie chorób tropikalnych dla rządu Syjamu, Liberii, a także Ligi Narodów.

Ludwik Anigstein
Delegacja ekspertów Ligi Narodów podczas przerwy w podróży do ZSRR, L.A. drugi z lewej, 1935, domena publiczna

Przez całe lata dwudzieste i trzydzieste pracuje jako parazytolog w Państwowym Zakładzie Higieny w Warszawie. W 1940 roku emigruje do Stanów Zjednoczonych, gdzie podejmuje tymczasową pracę na Uniwersytecie Kalifornijskim. W konsekwencji oceny tej pracy dostaje stałą posadę jako pracownik naukowy, następnie profesor, na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Teksańskiego w Galveston. Pod koniec wojny wraca do Polski z ramienia ONZ z serią wykładów poświęconych chorobom zakaźnym.

Przyjmuje amerykańskie obywatelstwo. W latach 194162 pełni funkcję dyrektora UTMB Rickettsial Laboratory, a od 1962 do 1970 roku UTMB Tissue Immunity Laboratory. W 1950 roku zostaje konsultantem działu medycznego United States Atomic Energy Commission w Oak Ridge Institute for Nuclear Studies.

Do Peru i Brazylii, by badać choroby tropikalne, wyrusza w roku 1955. Rok później zaś zostaje członkiem londyńskiego Royal Society of Health.

DOROBEK NAUKOWY

Jego pierwsze ważne dokonanie dotyczy chorób przenoszonych przez kleszcze, pochodzących od riketsji (rodzaj pasożytniczych bakterii). Anigstein ustala, że właśnie jedna z tych bakterii wywołała chorobę, która atakowała żołnierzy podczas II wojny światowej.

Badacz odkrywa również antybiotyk będący pochodną krwi, co stanowi przełom – wcześniej antybiotyki pozyskiwano wyłącznie z pleśni i bakterii.

Dorobek naukowy Anigsteina obejmuje około 2000 prac naukowych i artykułów dla pism specjalistycznych, ponadto podręcznik, którego jest współautorem.

Pochowany na Hebrew Benevolent Society Cementery w Galveston w stanie Texas.

Korzystano m.in. z: Texas State Historical Association tshaonline.org  oraz Wikipedii