JAN KARBOWSKI
Inżynier i architekt, budowniczy linii kolejowych w Rosji i Polsce.
Ur. 23.10.1870 w Warszawie – zm. 4.11.1933 również w Warszawie.
Po ukończeniu Szkoły Technicznej Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej w Warszawie podejmuje studia inżynierskie w Petersburgu. Przez kolejnych niemal 20 lat kieruje pracami rozbudowującymi sieć kolejową w Rosji.
ROSJA
W latach 1899-1900 pracuje przy budowie mostu na Donie i linii wschodniodonieckiej, będącej odnogą Kolei Południowo-wschodniej. Później zajmuje się rozbudową stacji Bołogoje na linii Bołogoje-Siedlce (odnoga kolei witebskiej) oraz budową mostów i robotami ziemnymi na linii Kijów-Woroneż.
W latach 1903-1904 buduje odcinek kolei windawsko-rybińskiej. Od 1905 do 1909 roku zajmuje się przebudową mostów na linii Ruzjewka-Penza (kolej moskiewsko-kazańska). Rok później buduje linię Niżny Nowogród-Tiwiriazewo, przy której wznosi ściany oporowe, tworzy podziemne sztolnie i wiadukty na Okskim Kosogorju. W 1912 roku pracuje przy budowie odnogi kolei obwodowej w Moskwie, a następnie przy budowie kolei elektrycznej Petersburg-Oranienburg.
W 1915 roku, przed wkroczeniem wojsk do Warszawy, wraz z rodziną ewakuuje się z Polski do rosyjskiej guberni czernihowskiej. Wykonuje prace inżynieryjne związane z potrzebami wojennymi dla władz carskich. Rok później zajmuje się budową 47-kilometrowej linii Orsza-Worożba.
POLSKA
W 1918 roku powraca do Polski i zostaje dyrektorem zarządzającym w Polskim Towarzystwie Budowlanym SA, zajmującym się budową linii kolejowych, zakładów przemysłowych i wykonywaniem robót wodnych. Kilka lat później wraz z Józefem Kurowskim zakłada biuro techniczne „J. Karbowski i J. Kurowski Towarzystwo Inżynieryjno-Budowlane SA”.
Od 1920 roku angażuje się w działania Polskiego Czerwonego Krzyża.
Poza projektowaniem i kierowaniem pracami budowlanymi, Karbowski zajmuje się także pisaniem opracowań teoretycznych na tematy budowlane. Jest autorem rozdziałów w „Podręczniku do obliczania kosztów robót budowlanych” (Warszawa 1922) i „Podręczniku inżynierskim w zakresie inżynierji lądowej i wodnej” (Lwów 1936).
Umiera w 1933 roku w Warszawie. Zostaje pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
