ADAM KULCZYCKI
Inżynier, kartograf, astronom, eksplorator Pacyfiku.
Ur. 2.10.1809 w Puławach – zm. 11.06.1882 na Tahiti.
Studiuje w warszawskiej Szkole Artylerii. Uczestniczy w powstaniu listopadowym. Wyróżnia się wyjątkowym męstwem, dzięki czemu we wrześniu roku 1831 zostaje odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari.
Zmuszony do opuszczenia Polski po klęsce powstania, wyjeżdża do Francji. W roku 1836 zostaje zaangażowany przez rząd Brazylii do prac inżynierskich. Przeżycia z Ameryki dokumentuje w „Kronice emigracji polskiej”. Powraca do Francji w roku 1838, następnie, pięć lat później, wraz z inżynierem Aleksandrem Zakrzewskim wstępuje do francuskiej służby kolonialnej.
W 1843 roku udaje się w rejs na wyspę Tahiti, objętą protektoratem Francji. Podczas pobytu na wyspie prowadzi prace kartograficzne i hydrograficzne, a także obserwacje astronomiczne. W tahitańskiej metropolii, czyli Papeete, urządza obserwatorium astronomiczne. Co ciekawe – ulica, przy której znajduje się obserwatorium nosi nazwę „rue de la Petite Pologne”. Na podstawie zebranych informacji Kulczycki określa dokładne położenie archipelagu Wysp Towarzystwa. Ponadto sporządza dwie mapy Tahiti. W 1844 roku bierze udział w wyprawie, która rozszerza protektorat Francji o Archipelag Markizów. Następnie, już pod koniec pracy na wyspie, kieruje urzędem do spraw ludności tubylczej z ramienia francuskiego rządu.
W roku 1859 przenosi się na wyspę Nowa Kaledonia, aby kierować sprawami wewnętrznymi kolonii. Do 1865 roku pełni funkcję dyrektora obserwatorium w Numei, stolicy wyspy. Po przejściu na emeryturę powraca na Tahiti.
Korzystano m.in. z: encyklopedia.pwn.pl
