LUBOMIR TOMASZEWSKI
Artysta rzeźbiarz, malarz, projektant porcelany związany ze Stanami Zjednoczonymi, twórca nurtu zwanego „emocjonalizmem”.
Ur. 9.06.1923 w Warszawie – zm. 15.11.2018 w Stanach Zjednoczonych.
WARSZAWA
Studiuje jednocześnie na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych, po trzech latach rezygnuje z pierwszego kierunku. W 1955 roku kończy studia na ASP i zdobywa pierwszą nagrodę w konkursie na pomnik w otoczeniu PKiN w Warszawie. Rok później – trzecią nagrodę w konkursie na Pomnik Pokoju w Krakowie.
Po studiach podejmuje pracę w Zakładzie Ceramiki i Szkła Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, gdzie działa w zespole tworzącym nowe wzory porcelanowej rzeźby kameralnej. W 1957 roku na łamach „Biuletynu IWP” ukazuje się artykuł „Rozwijamy rzeźbę ceramiczną”. Autorem jest Lubomir Tomaszewski, tekst uznawany bywa za manifest programowy grupy projektantów.
Ceramiczne figurki okazują się sukcesem, zarówno w Polsce jak i na międzynarodowych targach poza krajem. W ciągu 9 lat powstaje około 120 modeli do produkcji wielkoseryjnej. Czteroosobowy zespół, w skład którego wchodzi Tomaszewski, tworzy nowy styl rzeźby kameralnej.
USA
W 1961 roku Tomaszewski projektuje modelowy serwis do kawy inspirowany naturą, za który dwa lata później otrzymuje pierwszą nagrodę na Kongresie Międzynarodowej Rady Stowarzyszeń Projektantów Wzornictwa Przemysłowego (ICSID) w Paryżu. Serwisem interesuje się nawet słynny Phillip Rosenthal – planuje odwiedzić projektanta w Polsce, ale władze blokują spotkanie. M.in. dlatego w 1966 roku Tomaszewski emigruje do Stanów Zjednoczonych. Podejmuje pracę dydaktyczną na wydziale sztuki użytkowej i projektowania wnętrz Uniwersytetu w Bridgeport, Connecticut. Tworzy wówczas rzeźby i obrazy przy pomocy płomienia, dymu i wody. Jak mówi: maluję ogniem, szukam odpowiedniego środka na przekazanie wrażeń z wojny.
W 2005 roku przygotowuje serię nowych figurek dla ćmielowskiej fabryki, reaktywującej produkcję wzorów z lat 60.
Wraz z malarką Aleksandrą Nowak i tancerką Kathryn Kollar tworzy grupę „In tune with nature”, która przez lata rozrasta się do rozmiarów międzynarodowego ruchu, który sam Tomaszewski nazywa „emocjonalizmem”. Emocjonalizm ma być odpowiedzią na przesadny konceptualizm sztuki XX wieku, występować przeciwko idei „sztuki dla sztuki”.
W 2014 roku Tomaszewski zostaje odznaczony medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Korzystano m.in. z: „Out of the Ordinary. Polish Designers of the 20th Century” Barbara Banaś, 2010
Foto: commons.wikimedia.org, CC BY-SA 3.0
