WŁADYSŁAW MAŁACHOWSKI, LEON WARNERKE
Światowego formatu wynalazca urządzeń i technologii fotograficznych.
Ur. 26.05.1837 w Macie koło Grodna (dzisiejsza Białoruś) – zm. 7.10.1900 w Genewie.
Studiuje w Petersburskim Instytucie Inżynierów Komunikacji jako Władysław Małachowski. Zaraz po studiach zostaje zatrudniony przy budowie Kolei Petersbursko-Warszawskiej w Wilnie, wtedy też angażuje się w działania powstańcze. Przybiera konspiracyjne nazwisko Leon Warnerke.
W 1866 roku po udanej ucieczce przed grożącymi jemu i jego rodzinie aresztowaniami (na pokładzie angielskiego statku, wraz z żoną) osiada w Wielkiej Brytanii. Cztery lata później mieszka już w Londynie, gdzie wkrótce otwiera zakład fotograficzny. W roku 1875 konstruuje aparat z kasetą zwojową (czyli rolkasetą Warnerkego), w którym wykorzystuje wynaleziony przez siebie materiał negatywowy – specjalnie preparowaną papierową błonę zwojową pokrytą suchą emulsją kolodionową.
Dwa lata później otrzymuje nagrodę belgijskiego stowarzyszenia fotografów za opracowanie „suchego procesu” światłoczułej emulsji kolodionowej. W 1881 roku konstruuje nowy model aparatu fotograficznego z taśmą papierową o zredukowanej długości. W tym samym roku tworzy sensytometr standardowy (urządzenie do naświetlania próbek materiałów światłoczułych w celu określenia ich światłoczułości). Dzięki temu do końca XIX wieku materiały światłoczułe oceniane są w „stopniach Warnerkego”.
Kilkakrotnie odwiedza Warszawę, Moskwę i Petersburg, bierze udział w wystawach fotograficznych, jest jednym z pomysłodawców założenia sekcji fotograficznej przy Cesarsko-Rosyjskim Towarzystwie Technicznym. Popularyzuje osiągnięcia fotografiki niemieckiej i austriackiej w Anglii.
Umiera w Genewie w 1900 roku.
Korzystano z: pisb.nina.gov, fotomuzeum.pl, Witold Romer „Władysław Małachowski – polski wynalazca /…/” Kwartalnik Historii Nauki i Techniki – r. 1966 – t.11, Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza – Aleksander Żakowicz, Olga Żakowicz, UŚ „Leon Warnerke i jego patenty”
Katowice
