Edmund Leonowicz
Edmund Leonowicz

EDMUND LEONOWICZ, EDMON LEONOWICH

Architekt, założyciel i opiekun arboretum i parku leśnego „Sośniaki” (Soczut) w pobliżu armeńskiej wsi Giulagarak.

Ur. 1902 w Batumi w Gruzji – zm. 1986 w Stepanawan w Armenii.

Przychodzi na świat jako syn francuskiej guwernantki i polskiego rolnika Leopolda Stecewicz-Leonowicza. Dorasta w Gruzji, studia kończy w Instytucie Rolnym w Tbilisi.

Znajduje zatrudnienie w Komisji Leśnictwa Armenii, na zlecenie której 1933 roku przeprowadza się do wsi Giulagarak koło Stepanawanu. Tutaj, na północnych stokach Puszkińskiego Wzgórza, tworzy park dendrologiczny. Głównym zadaniem placówki jest wzbogacenie flory Armenii poprzez wprowadzenie i aklimatyzację nowych gatunków roślin. Z czasem staje się ona największym parkiem leśnym w tej części Zakaukazia.

Stepanavan Dendropark
Stepanavan Dendropark, domena publiczna
PARK DENDROLOGICZNY SOCZUT

Park „Soczut”, czyli „Sośniaki”, jest położony na wysokości 1550 m n.p.m. i rozciąga się na powierzchni 35 hektarów. Początkowo wprowadzane do parku sadzonki pochodzą z Ogrodu Botanicznego w Erywaniu. Później dołączają do nich sadzonki sprowadzane w ramach międzynarodowej wymiany z Moskwy, Kijowa, Tbilisi, Petersburga, Chin, Stanów Zjednoczonych, Portugalii, Niemiec i Francji.

Leonowicz popularyzuje wiedzę na temat właściwości leczniczych drzew: uważa, że konkretne gatunki pozytywnie wpływają na nastrój. Postuluje sadzenie drzew w okolicy szpitali psychiatrycznych. Mówi, że powinny tam rosnąć drzewa harmonijne i symetryczne. A już absolutnie nieodpowiednie w takich miejscach jest według niego sadzenie kwiatów czerwonych. Z kolei w pobliżu sanatoriów powinno się sadzić dęby, których liście obniżają ciśnienie, co w konsekwencji korzystnie wpływa na zdrowie i samopoczucie kuracjuszy.

W parku rośnie wiele gatunków drzew iglastych, m.in. tuja zachodnia piramidalna, cis, cedr kanadyjski, cedr himalajski, choina kanadyjska, sekwoja, są też ponadstuletnie sosny. Drzewa liściaste natomiast reprezentują brzozy, dzikie orzechy, jabłonie, grusze i topole.

Nasz bohater spędza w parku 53 lata, tam też umiera w wieku 90 lat, zostaje pochowany w grobowcu na terenie arboretum. Po śmierci Edmunda Leonowicza profesjonalną opiekę nad parkiem sprawuje jego syn – Witalij Leonowicz.

Korzystano m.in. z: „Polskie ślady: Mędrzec z północnego zbocza”, 2014, Wikipedia, www.ecolur.org

Foto: Wikimedia Commons, domena publiczna