MARIAN ŻELAZEK
Misjonarz niosący pomoc biednym i trędowatym w Indiach. Nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla.
Ur. 30.01.1918 w Palędziu koło Poznania – zm. 30.04.2006 w Puri w Indiach.
Marian Żelazek składa śluby zakonne zaraz po wybuchu II wojny światowej. Trafia do obozu Dachau, gdzie przebywa do końca wojny. Po oswobodzeniu obozu wyjeżdża na studia do Rzymu. Następnie, po pięciu latach we Włoszech, zwierzchnicy wysyłają go do Indii. Prowadzi tu gimnazjum, kształcące wielu późniejszych lekarzy i inżynierów.
W roku 1975 przenosi się do Puri, gdzie zaczyna pracę z trędowatymi. Trąd to przewlekła choroba zakaźna wywołana prątkiem kwasoopornym Mycobacterium leprae. Zmiany chorobowe występują w obrębie skóry, błon śluzowych, a także obwodowego układu nerwowego.
Żyje skromnie i ma pogodne usposobienie, dzięki czemu jest powszechnie lubiany. Jako jedyny Europejczyk zostaje przyjacielem głównego kapłana hinduistycznej świątyni Dżagannatha. Na miejscu buduje poradnię lekarską i szpital dla trędowatych, a także ośrodek, w którym chorzy mogą żyć, uczyć się i pracować. Ostatecznie okaże się, że na subkontynencie spędzi w sumie ponad pół wieku.
Motto Mariana Żelazka brzmi: „Nie jest trudno być dobrym, wystarczy tylko chcieć.” W roku 2002 misjonarz kandyduje do Pokojowej Nagrody Nobla.
Umiera w Indiach, spoczywa na cmentarzu werbistów w miejscowości Jharsuguda.
Korzystano z: polskieradio.pl, gloswielkopolski.pl
Foto: commons.wikimedia.org
