LUDWIK ZAMENHOF
Lekarz okulista, twórca języka esperanto. Ośmiokrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla.
Ur. 15.12.1859 w Białymstoku – zm. 14.04.1917 w Warszawie.
Przychodzi na świat jako Eliezer Lewi Samenhof, ma dziesięcioro rodzeństwa. W domu posługuje się biegle trzema językami: jidysz, rosyjskim i polskim. Jako dziesięciolatek pisze dramat pt. „Wieża Babel, czyli tragedia białostocka w pięciu aktach” traktujący o o sporach między Rosjanami, Niemcami, Polakami i Żydami. 4 lata później włada biegle już sześcioma językami. Co więcej – rozpoczyna prace nad stworzeniem języka uniwersalnego.
W roku 1873 Ludwik Zamenhof przenosi się z rodziną do Warszawy, by – jeszcze jako uczeń gimnazjum – stworzyć pierwszą wersję nowego języka. Nazywa go Lingwe Uniwersala.
Wyjeżdża do Moskwy na studia medyczne. Wkrótce wiąże się z ruchami syjonistycznymi, pisuje do pism dążących do asymilacji Żydów. W 1881 roku, po zamachu na cara Aleksandra II, opuszcza Moskwę i wraca do Warszawy z zamiarem skończenia tu studiów.
W roku 1885 przedstawia ostateczną formę esperanto, obowiązującą do dziś.
Wyjeżdża do Wiednia na praktykę okulistyczną, jednocześnie szukając wydawcy dla swej książki o języku uniwersalnym. Ostatecznie znajduje go w roku 1887, książka ukazuje się w języku rosyjskim i nosi tytuł „Język międzynarodowy. Przedmowa i podręcznik kompletny”. Autor nie podpisuje się jednak własnym nazwiskiem, pisze pod pseudonimem Doktor Esperanto. Mimo ogromnego sukcesu książki w Europie, Zamenhof żyje w ubóstwie. Na świecie powstają setki publikacji w esperanto, pojawiają się czasopisma, powstają także kluby miłośników nowego języka.
W roku 1905 w Boulogne-sur-Mer odbywa się Światowy Kongres Esperanto, na który zjeżdża się inteligencja z całego świata. Zamenhof otrzymuje wtedy francuski Order Legii Honorowej, a specjalnie na przywitanie go w Paryżu władze podświetlają wieżę Eiffla. Zostaje pochowany na cmentarzu żydowskim w Warszawie.
Rok 2017 nazwany został przez UNESCO rokiem Zamenhofa.
Korzystano m.in. z: wmeritum.pl, antymatrix.blog.polityka.pl
Foto: commons.wikimedia.org
