WACŁAW SIEROSZEWSKI
Pisarz, podróżnik, badacz Syberii, autor monografii „Dwanaście lat w kraju Jakutów”.
Ur. 24.08.1858 w Wólce Kozłowskiej – zm. 20.04.1945 w Piasecznie.
Jako młody chłopak uczy się w Szkole Technicznej, wiążę się z ruchem socjalistycznym, za co w roku 1878 trafia do Cytadeli. Zesłany na Syberię, zajmuje się kowalstwem i myślistwem. Dwukrotnie próbuje ucieczki: za pierwszym razem zesłańcy zawracają sami, za drugim zaś zostają złapani. W konsekwencji tej ostatniej eskapady Sieroszewskiemu grozi kara śmierci. Z braku kata w okolicy, wyrok zostaje zamieniony na przymusowe osiedlenie w miejscu całkowicie odizolowanym od ludzkich siedzib, dróg czy nawet rzek.
Sieroszewski nie poddaje się, wręcz przeciwnie: wykorzystuje tę nadzwyczaj trudną sytuację do prowadzenia badań. Szczegółowo opisuje zwyczaje i wierzenia Jakutów, nawiązując bliskie relacje z jednym z jakuckich szamanów. Czas spędzony w Syberii wieńczy monografią „Dwanaście lat w kraju Jakutów”.
W roku 1892 mieszka już w Irkucku, później w Petersburgu. W dalszym ciągu poświęca się jednak badaniom Jakucji, a jego książki zdobywają złote medale Cesarskiego Towarzystwa Geograficznego. Zdobywa powszechne uznanie, rosyjscy naukowcy wstawiają się za Polakiem, dzięki czemu Sieroszewski otrzymuje upragnione pozwolenie na powrót do Polski.
W latach 1903-04 odbywa wyprawę na daleki wschód Rosji, a następnie na wyspy japońskie, gdzie bada kulturę Ajnów. Do Warszawy wraca przez Koreę, Chiny, Cejlon i Egipt.
W roku 1905 ponownie angażuje się w politykę, działając w obozie Józefa Piłsudskiego.
Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim, kw. 209.
Korzystano z: ipsb.nina.gov, polskieradio.pl
