RUDOLF WEIGL
Biolog, wynalazca pierwszej skutecznej szczepionki przeciw tyfusowi.
Ur. 2.09.1883 w Przerowie na Morawach – zm. 11.08.1957 w Zakopanem.
Przychodzi na świat w rodzinie austriackiej, odbiera jednak polskie wychowanie z rąk ojczyma Józefa Trojnara. W Polsce uczęszcza do gimnazjum, później podejmuje studia przyrodnicze na Uniwersytecie Lwowskim.
Po studiach uzyskuje doktorat i habilitację z zoologii, anatomii porównawczej i histologii. Jako privatdozent Uniwersytetu Lwowskiego prowadzi badania nad budową komórki, szczególnie tzw. aparatem Golgiego, a także nad zagadnieniem transplantacji.
Po wybuchu I wojny światowej Rudolf Weigl zostaje powołany do wojska jako parazytolog. Rozpoczyna badania nad światową epidemią tyfusu plamistego. Bada samą chorobę i wszy, które ją roznoszą. Wynajduje pierwszą na świecie szczepionkę przeciwko tyfusowi, właśnie dzięki wykorzystaniu wszy jako zwierząt laboratoryjnych.
Prowadzi akcję szczepień przeciw durowi plamistemu w misjach belgijskich w Chinach, za co otrzymuje najwyższe odznaczenie papieskie – order św. Grzegorza.
W roku 1939 wyjeżdża do Abisynii, gdzie pomaga w zapanowaniu nad epidemią duru plamistego. W trakcie wojny wraca do Lwowa, aby rozszerzyć produkcję szczepionek antytyfusowych. Chroni przed sowieckimi represjami pracowników Instytutu, udaje mu się nawet doprowadzić do zwolnienia kilku osób z zesłania do Kazachstanu.
W 1941 roku, kiedy Niemcy wkraczają do Lwowa i mordują 25 polskich profesorów, Weigl nadal kieruje instytutem pod armią niemiecką, aby uratować pozostałych. Za zgodę na kontynuację pracy wymaga jednak pełnej decyzyjności w kwestii personelu. Dziś szacuje się, że ratuje wtedy około 5 tys. członków lwowskiego środowiska naukowego, młodzieży i bojowników ruchu oporu. Jego szczepionka trafia do ludności cywilnej, nawet tej w warszawskim getcie.
W roku 1942 Weigl zostaje zgłoszony jako kandydat do Nagrody Nobla.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, kw. LXVII, rząd płn 2, m. nr 8.
Korzystano z: lwow.home.pl
Foto: ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego, aut. Marek Munz
