TEODOR LESZETYCKI
Pianista, kompozytor, jeden z najwybitniejszych na świecie nauczycieli gry na fortepianie w historii muzyki.
Ur. 22.06.1830 w Łańcucie – zm. 14.11.1915 w Dreźnie.
Przychodzi na świat w rodzinie nauczyciela muzyki czeskiego pochodzenia. W wieku dziewięciu lat, wraz z orkiestrą Franciszka Ksawerego Mozarta, czyli syna Wolfganga Amadeusza Mozarta, odgrywa swój pierwszy koncert we Lwowie. Rok później jego rodzina przenosi się do Wiednia, gdzie młody Teodor zaczyna pobierać lekcje gry u nauczyciela swojego ojca oraz u Carla Czernego oraz lekcje kompozycji u Simona Sechtera. Już jako 14-latek Leszetycki sam zostaje nauczycielem, a rok później podejmuje studia filozoficzne na Uniwersytecie Wiedeńskim.
W 1852 roku wyjeżdża do Rosji, gdzie poznaje Antona Rubinsteina, mistrza koncertów na dworze wielkiej księżny Heleny, siostry cesarza Rosji. Przyjmuje posadę inspektora muzycznego w Instytucie Solnym, uczy gry na fortepianie dziewczęta z kół arystokracji rosyjskiej, prowadzi klasę fortepianu w Konserwatorium. Koncertuje w Niemczech i Anglii. Występuje nie tylko jako pianista, ale też jako dyrygent i kameralista.
W 1878 roku powraca do Wiednia i porzuca występy na rzecz nauczania. Najważniejsze są dla niego pracowitość, pilność, dokładność, dbałość o detale, a także koncentracja i uważność.
Pod koniec życia podupada na zdrowiu, umiera 14 listopada 1915 roku. Zostaje pochowany na Cmentarzu Centralnym Wiednia.
W trakcie 60-letniej praktyki pedagogicznej kształci około 1200 uczniów, w tym Ignacego Jana Paderewskiego. Jest autorem około 50 utworów i kilkuset miniatur fortepianowych
Na cześć Leszetyckiego jedna z wiedeńskich ulic zostaje nazwana Leschetizkygasse.
Korzystano z: wykład prof Elżbiety Wiedner-Zając pt. „Teodor Leszetycki (Theodor Leschetizky). Pianista, kompozytor i jeden z najwybitniejszych pedagogów gry na fortepianie w historii muzyki”, culture.pl
Foto: commons.wikimedia.org, domena publiczna
