Antoni Jurasz

ANTONI JURASZ

Współtwórca polskiej laryngologii, jeden z pionierów rynoskopii, konstruktor instrumentów medycznych. Wieloletni profesor Uniwersytetu w Heidelbergu.

Ur. 24.11.1847 w Spławiu (ob. część Poznania) – zm. 12.08.1923 w Poznaniu.

W 1867 roku rozpoczyna studia medyczne na Uniwersytecie w Greifswaldzie. Cztery lata później uzyskuje dyplom lekarza i doktorat. Z takim wykształceniem przyjeżdża do Krakowa, z zamiarem uzyskania posady na Uniwersytecie Jagiellońskim. Plan jednak nie powodzi się i Jurasz zmuszony jest powrócić do Niemiec. Osiada w Heidelbergu, gdzie pracuje przez kolejnych 35 lat.

Anton Stanislaus Jurasz, Internist, Laryngologe, 1880–1908 Professor in Heidelberg, źródło: Universitätsbibliothek Heidelberg, CC BY-SA 4.0
Anton Stanislaus Jurasz, Internist, Laryngologe, 1880–1908 Professor in Heidelberg, źr.: Universitätsbibliothek Heidelberg, CC BY-SA 4.0

Jako asystent na uniwersyteckiej poliklinice dostaje zadanie udoskonalenia badania laryngoskopowego. Tam też jako jeden z pierwszych z pełnym sukcesem podejmuje się operacji usunięcia polipa z krtani. Jako jeden z pionierów rynoskopii (dziś powszechnej metody diagnostycznej  badania jam nosowych), konstruuje instrumenty medyczne ułatwiające badanie, wprowadza np. wziernik nosowy.

W 1908 roku Antoni Jurasz powraca do Polski i zostaje powołany na Katedrę Laryngologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Później kilkakrotnie piastuje urząd dziekana Wydziału Lekarskiego, a w trakcie pierwszej wojny światowej pełni funkcję rektora tej uczelni.

W 1919 roku przenosi się do Poznania, gdzie organizuje klinikę laryngologii przy powstającym Uniwersytecie Poznańskim.

W dorobku ma ponad 100 prac naukowych i kilka podręczników. Ponadto przez wiele lat pełni funkcję kuratora Koła Medyków i naczelnego redaktora „Nowin Lekarskich”.

Korzystano z: jurasza.umk.pl

Foto: commons.wikimedia.org, domena publiczna

MEDYCYNA